Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
√ Τα άτομα με διαβήτη μπορεί να αναπτύξουν μια οφθαλμική ασθένεια που ονομάζεται διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.
√Αυτό συμβαίνει όταν τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα προκαλούν βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία στον αμφιβληστροειδή. Αυτά τα αγγεία μπορεί να διαρρεύσουν ή να αποφραχθούν, εμποδίζοντας το αίμα να περάσει.
√Σε προχωρημένα στάδια, αναπτύσσονται στον αμφιβληστροειδή, μη φυσιολογικά νέα αιμοφόρα αγγεία που λέγονται νεοαγγεία. Τα αγγεία αυτά είναι παθολογικά αγγεία με αποτέλεσμα να διαρρέουν και να προκαλούν σημαντικές αλλοιώσεις στην όραση.
Τα δύο στάδια της διαβητικής οφθαλμικής νόσου
Η μη παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (NPDR). Αυτό είναι το πρώιμο στάδιο της διαβητικής οφθαλμικής νόσου. Πολλοί άνθρωποι με διαβήτη το έχουν. Στην NPDR, μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία διαρρέουν. Όταν αυτό γίνεται στην περιοχή της ωχράς έχουμε το διαβητικό οίδημα της ωχράς κηλίδας. Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος για τον οποίο τα άτομα με διαβήτη χάνουν την όρασή τους.
Επίσης στην NPDR, τα αγγεία στον αμφιβληστροειδή μπορούν να αποφραχθούν με αποτέλεσμα την ισχαιμία της ωχράς κηλίδας. Μικροσκοπικά σωματίδια που ονομάζονται εξιδρώματα μπορούν να σχηματιστούν στον αμφιβληστροειδή που επίσης επηρεάζουν την όραση.
Παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (PDR). Η PDR είναι το πιο προχωρημένο στάδιο της διαβητικής οφθαλμικής νόσου. Συμβαίνει όταν ο αμφιβληστροειδής αρχίζει να αναπτύσσει νέα αιμοφόρα αγγεία. Αυτό ονομάζεται νεοαγγείωση. Αυτά τα εύθραυστα νέα αγγεία συχνά αιμορραγούν στο υαλοειδές, το μάτι γεμίζει με αίμα και η όραση μειώνεται σε σημαντικό βαθμό.
Αυτά τα νέα αγγεία μπορούν επίσης να σχηματίσουν ουλώδη ιστό. Ο ουλώδης ιστός έχει την ιδιότητα να συσπάται και μπορεί να οδηγήσει σε ελκτική αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Το PDR είναι πολύ σοβαρή κατάσταση και μπορεί να μειώσει τόσο την κεντρική όσο και την περιφερειακή όραση.
Πώς εκδηλώνεται η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια;
Μπορεί ο ασθενής να έχει διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και να μην το γνωρίζει. Αυτό συμβαίνει γιατί συχνά δεν υπάρχουν συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Καθώς η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια χειροτερεύει, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Θολή όραση
- Όραση που αλλάζει μερικές φορές από θολή σε καθαρή
- Σκοτώματα στο οπτικό πεδίο
- Κακή νυχτερινή όραση
- Τα χρώματα φαίνονται ξεθωριασμένα
- Τα συμπτώματα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας συνήθως επηρεάζουν και τα δύο μάτια.
Ποιά είναι οι θεραπευτικές επιλογές στην διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια;
1. Ρύθμιση του σακχάρου και της αρτηριακής πίεσης. Ο καλός έλεγχος του σακχάρου και της πίεσης από μόνα τους μπορεί ακόμη και να αναχαιτίσουν την πορεία της νόσου.
2. Ενδοϋαλοειδικές εγχύσεις, κυρίως αντιαγγειογενετικών ουσιών(anti-VEGF). Τα Anti-VEGF βοηθούν στη μείωση του οιδήματος της ωχράς κηλίδας, στην επιβράδυνση της απώλειας όρασης και ίσως στη βελτίωση της όρασης.Τα εγκεκριμμένα σκευάσματα anti-VEGF που χρησιμοποιούνται είναι το Lucentis και τo Eylea για την διαβητικό οίδημα της ωχράς. Τα κορτικοστεροειδή είναι μια άλλη επιλογή και επίσης ενίονται μέσα στο μάτι.
3. Εφαρμογή Argon Laser. Αυτό θα βοηθήσει στη συρρίκνωση των αιμοφόρων αγγείων και θα αποτρέψει την εκ νέου ανάπτυξή τους μειώνοντας τις ανάγκες του αμφιβληστροειδούς σε οξυγόνο. Συνήθως χρειάζονται 3-4 συνεδρίες.
4.Υαλοειδεκτομή. Εάν υπάρχει προχωρημένη PDR με εμμένουσα αιμορραγία υαλοειδούς, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση που ονομάζεται υαλοειδεκτομή. Στην υαλοειδεκτομή, αφαιρείται το υαλοειδές και το αίμα από τα αγγεία που διαρρέουν στο πίσω μέρος του ματιού. Ο ουλώδης ιστός επίσης αφαιρείται από τον αμφιβληστροειδή μειώνοντας την πιθανότητα για νέα αιμορραγία ή και ελκτική αποκόλληση αμφιβληστροειδούς.