Πτερύγιο
Ο βολβικός επιπεφυκότας είναι η διαφανής μεμβράνη που καλύπτει τον σκληρό χιτώνα δηλαδή την πρόσθια λευκή επιφάνεια του οφθαλμού έως τα όρια του κερατοειδούς.
Το πτερύγιο ή “μάτι του σέρφερ” αποτελεί μια καλοήθης και συνήθως αφοτερόπλευρη κατάσταση που εμφανίζεται ως μία υπεγερμένη, αγγειούμενη τριγωνική περιοχή του βολβικού επιπεφυκότα.
Συνήθως εκτείνεται σταδιακά από το ρινικό σκληροκερατοειδικό όριο εντός του κερατοειδή αν και ορισμένες φορές μπορεί να εμφανιστεί και κροταφικά.
Ποιά τα συμπτώματα του πτερυγίου;
Το πτερύγιο, στα αρχικά του στάδια συνήθως δεν προκαλεί καθόλου συμπτώματα.
Καθώς μεγαλώνει σε έκταση μπορεί να προκαλέσει ενοχλητικά για τον ασθενή συμπτώματα όπως:
- Συμφόρηση των αγγείων και τοπική ερυθρότητα
- Φωτοφοβία
- Δακρύρροια
- Αίσθημα ξένου σώματος
- Εστιακή περιοχή ξηρότητας (φαινόμενο dellen)
- Στικτή κερατίτιδα
- Σταδιακή ανάπτυξη οπτικών προβλημάτων όπως αστιγματισμός και κάλυψη της κόρης του ματιού
- Δυσκολία στις οφθαλμικές κινήσεις, σε προχωρημένα στάδια
Κάποιες από τις αιτίες που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης του πτερυγίου είναι:
- Ο ήλιος (υπερέκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία)
- Το ζεστό κλίμα
- Η έκθεση σε σκόνη
- Η χρόνια ξηροφθαλμία
- Η ηλικία (20-50)
- Το φύλο (οι άνδρες προσβάλλονται πιο συχνά από τις γυναίκες)
- Μια προυπάρχουσα πάχυνση του επιπεφυκότα που λέγεται στεάτιο
Στα μέτρα προστασίας του πτερυγίου περιλαμβάνονται:
- Προστασία των ματιών από υπερέκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία με χρήση γυαλιών ηλίου.
- Καλή ενυδάτωση των ματιών με τεχνητά δάκρυα, ειδικά στις περιπτώσεις ασθενών με χρόνια ξηροφθαλμία.
- Αποφυγή ξηρού, με σκόνη περιβάλλοντος.
Η χειρουργική αφαίρεση ενδείκνυται στις περιπτώσεις που το περύγιο:
- απειλεί την όραση λόγω της επέκτασής του στην κόρη
- προκαλεί σημαντική δυσανεξία στον ασθενή
- εισάγει ανώμαλο αστιγματισμό που μειώνει την όραση
Ποιά είναι η αντιμετώπιση του πτερυγίου;
H συντηρητική αντιμετώπιση του πτερυγίου περιλαμβάνει τεχνητά δάκρυα κατά τη διάρκεια της ημέρας, τζελ και αλοιφές λίπανσης κατά τη διάρκεια της νύχτας για την ανακούφιση των συμπτωμάτων ξηροφθαλμίας και την προστασία του κερατοειδή χιτώνα.
Σε απλή εκτομή του, το πτερύγιο μπορεί να υποτροπιάσει μέσα σε λίγους μόνο μήνες. Στην πιο οριστική αντιμετώπισή του περιλαμβάνεται:
- Η χρήση αυτόλογου μοσχεύματος επιπεφυκότα ή και αμνιακής μεμβράνης,
- Η τοπική εφαρμογή μιτομυκίνης, ενός αντι-ινωτικού παράγοντα που αναστέλλει τον πολλαπλασισμό των κυττάρων
- Η χρήση ιστικής κόλλας με πολύ καλά αποτελέσμτα
Μετεγχειρητικά, η χρήση τοπικά στερεοειδών κολλυρίων για μεγάλο χρονικό διάστημα και η καλή ενυδάτωση αποτελεί ένα βασικό παράγοντα για τη μείωση της πιθανότητας υποτροπής.
